ในปี พ.ศ. 2548 กล้องโทรทรรศน์อวกาศสปิตเซอร์ตรวจพบจานเศษซาก (Debris disk) ในระบบ เอชดี 69830 ที่สอดคล้องกับแถบดาวเคราะห์น้อยที่ถูกสร้างขึ้นซึ่งมีขนาดใหญ่กว่าของระบบสุริยะถึงยี่สิบเท่า ตอนแรกสันนิษฐานว่าแถบดาวเคราะห์น้อยอยู่ในวงโคจร ที่เทียบเท่ากับวงโคจรของดาวศุกร์ในระบบสุริยะ ซึ่งจะวางไว้ระหว่างวงโคจรของดาวเคราะห์ดวงที่สองและสามของระบบ เอชดี 69830 แผ่นจานมีปริมาณของฝุ่นเพียงพอที่ในเวลากลางคืนของดาวเคราะห์ที่อยู่ใกล้เคียง จะปรากฏส่องสว่างในแถบจักรราศีบนทรงกลมท้องฟ้า ด้วยความสว่างกว่า 1,000 เท่าที่สามารถเห็นได้ง่ายมากกว่าการมองเห็นทางช้างเผือกบนโลก

การวิเคราะห์เพิ่มเติมของสเปกตรัมของฝุ่นพบว่า ประกอบด้วยวัสดุที่ผ่านกระบวนการมาอย่างมาก เช่นมาจากดาวเคราะห์น้อยประเภท ซี (Carbonaceous asteroid) ที่มีรัศมีอย่างน้อย 30 กม. ซึ่งแตกกระจายและอุดมไปด้วยแร่โอลิวีน และสะเก็ดซึ่งครั้งหนึ่งประกอบด้วยของเหลวซึ่งจะไม่สามารถมีได้เมื่ออยู่ในระยะใกล้กับดาวฤกษ์ แต่ดูเหมือนว่าแถบดาวเคราะห์น้อยที่ผลิตฝุ่นนั้นจะอยู่นอกวงโคจรของดาวเคราะห์ชั้นนอกสุดประมาณ 1 หน่วยดาราศาสตร์จากดาวฤกษ์ บริเวณนี้มีการสั่นพ้องของวงโคจรเป็นอัตราส่วน 2: 1 และ 5: 2 เฉลี่ยกับดาวเคราะห์ เอชดี 69830 ดี[12]